ambiwalencja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌãmbʲivaˈlɛ̃nʦ̑ʲja], AS[ãmbʹivalncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) współistnienie sprzecznych uczuć, postaw lub opinii
odmiana:
(1.1)[1] blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niejednoznaczność, schizofrenia, rozdwojenie jaźni
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ambiwalentność ż
przym. ambiwalentny
przysł. ambiwalentnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ambo → obaj + łac. valens, valentis → mocny, skuteczny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.