aliant

aliant (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. polit. stojący po tej samej stronie w działaniach wojennych

(1.2) hist. państwo opozycyjne w stosunku do Niemiec w I i II wojnie światowej

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	aliant	alianci
dopełniacz	alianta	aliantów
celownik	aliantowi	aliantom
biernik	alianta	aliantów
narzędnik	aliantem	aliantami
miejscownik	aliancie	aliantach
wołacz	aliancie	alianci
depr. M. i W. lm: (te) alianty

przykłady:

(1.1) Wczoraj aliantom udało się zająć wybrzeże.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zachodni / zwycięzcy alianci • dowództwo / lądowanie / obóz aliantów

synonimy:

(1.1) sojusznik, sprzymierzeniec, sprzymierzony

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska aliantka ż

przym. aliancki

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. alliant

uwagi:

zwykle w lm

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ally; (1.2) ally
• francuski: (1.1) allié m; (1.2) allié m
• hiszpański: (1.1) aliado m; (1.2) aliado m
• niemiecki: (1.1) Alliierter m; (1.2) Alliierter m
• portugalski: (1.1) aliado m; (1.2) aliado m
• włoski: (1.1) alleato m; (1.2) alleato m

źródła: