abstynent (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[apsˈtɨ̃nɛ̃nt], AS[apstnẽnt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba nie pijąca napojów alkoholowych
(1.2) osoba wstrzemięźliwa, powściągliwa, powstrzymująca się od czegoś
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Marek jest abstynentem, nie pije nawet szampana.
(1.2) On jest abstynentem seksualnym.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niepijący
antonimy:
(1.1) alkoholik
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. abstynencja ż
forma żeńska abstynentka ż
przym. abstynencki, abstynencyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Abstinent[1] < łac. abstinens (powstrzymujący się)[2]
źródłosłów dla ros. абстинент[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „abstynent” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „abstynent” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  3. Wiesław Witkowski, Nowy słownik zapożyczeń polskich w języku rosyjskim, Universitas, Kraków 2006, ISBN 83-242-0736-8, s. 1.