abitato

abitato (język włoski)

wymowa:

IPA: /a.bi.ˈta.to/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zaludniony, zamieszkały

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) miejsce gęsto zamieszkałe, skupisko ludzkie

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) imiesłów czasu przeszłego (participio passato) od: abitare

odmiana:

(1.1) lp abitato m, abitata ż; lm abitati m, abitate ż

(2.1) lp abitato; lm abitati

przykłady:

(1.1) È una casa abitata. → To jest zamieszkały dom.

(1.1) L'Italia è un paese molto abitato. → Włochy są krajem bardzo zaludnionym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) popolato, popoloso

(2.1) agglomerato urbano, centro abitato, città

antonimy:

(1.1) abbandonato, deserto, disabitato, inabitato

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abitabilità ż, abitacolo m, abitante m ż, abitatore m, abitatrice ż, abitazione ż

czas. abitare

przym. abitabile, abitativo

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. abitare + -ato

uwagi:

źródła: