Wołyń

Wołyń (język polski)

Wołyń (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈvɔwɨ̃ɲ], AS: [vou̯ỹń], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) hist. geogr. kraina historyczna na obszarze dziesiejszej zachodniej Ukrainy; zob. też Wołyń w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Wołyń
dopełniacz	Wołynia
celownik	Wołyniowi
biernik	Wołyń
narzędnik	Wołyniem
miejscownik	Wołyniu
wołacz	Wołyniu

przykłady:

(1.1) Większa część Wołynia leży w dorzeczu Morza Czarnego.

(1.1) Nauczycielka opowiadała nam o Wołyniu i o Polakach sprzed wojny.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieszkać na Wołyniu • jechać na Wołyń

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wołynianin mos, Wołyniak mos, Wołynianka ż

przym. wołyński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Volhynia, Volynia, Volyn
• białoruski: (1.1) Валынь ż (Valynʹ)
• czeski: (1.1) Volyň ż
• duński: (1.1) Volyn n
• francuski: (1.1) Volhynie ż, Volynie ż
• hiszpański: (1.1) Volinia ż
• łaciński: (1.1) Volhynia ż, Volhinia ż
• niemiecki: (1.1) Wolhynien
• portugalski: (1.1) Volínia ż
• rosyjski: (1.1) Волынь ż (Volynʹ)
• ukraiński: (1.1) Волинь ż (Volinʹ)
• włoski: (1.1) Volinia ż

źródła: