WNP

WNP (język polski)

flaga WNP (1.1)

wymowa:

‹wu-en-pe›, IPA: [vu‿ɛ̃n‿ˈpɛ], AS: [vu‿ẽn‿pe], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. na ost.

​

znaczenia:

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński albo nijaki

(1.1) = Wspólnota Niepodległych Państw; zob. też WNP w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	WNP	WNP
dopełniacz	WNP	WNP
celownik	WNP	WNP
biernik	WNP	WNP
narzędnik	WNP	WNP
miejscownik	WNP	WNP
wołacz	WNP	WNP

przykłady:

(1.1) 12 (= dwanaście) krajów byłego ZSRR utworzyło w grudniu 1991 (= tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego pierwszego) roku WNP.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. WNP-owski

związki frazeologiczne:

etymologia:

skrótowiec od Wspólnota Niepodległych Państw

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) CIS
• duński: (1.1) SNG
• francuski: (1.1) CEI
• hiszpański: (1.1) CEI
• islandzki: (1.1) SSR
• niemiecki: (1.1) GUS
• rosyjski: (1.1) СНГ
• włoski: (1.1) CSI

źródła: