Juwel

Juwel (język niemiecki)

wymowa:

​

lp IPA: [juˈveːl] lm IPA: [juˈveːlən] IPA: [juˈveːlə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki lub męski

(1.1) jubil. klejnot

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) przen. (największy) skarb (o osobie lub rzeczy)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Juwel	die Juwelen
dopełniacz	des Juwels	der Juwelen
celownik	dem Juwel	den Juwelen
biernik	das Juwel	die Juwelen

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Juwel	die Juwelen
dopełniacz	des Juwels	der Juwelen
celownik	dem Juwel	den Juwelen
biernik	den Juwel	die Juwelen

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Juwel	die Juwele
dopełniacz	des Juwels	der Juwele
celownik	dem Juwel	den Juwelen
biernik	das Juwel	die Juwele

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Juwelen tragen • Juwelendiebstahl

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Schmuckstein, Edelstein, Schmuck

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Juwelier m, Juwelierin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: