Irrtum (język niemiecki) edytuj

wymowa:
wymowa austriacka?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pomyłka, błąd
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) einem Irrtum erliegen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Irrer m, Irre ż
czas. irren, sich irren
przym. irrtümlich
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. irretuom < swn. irrituom[1]
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „Irrtum” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.