Eigennutz

Eigennutz (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈaɪ̯ɡn̩ˌnʊt͡s] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) własna korzyść, oportunizm

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	der Eigennutz
dopełniacz	des Eigennutzes
celownik	dem Eigennutz
biernik	den Eigennutz

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) aus reinem Eigennutz handeln

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Eigennützigkeit ż, Eigennutzung ż

przym. eigennützig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: