Bryt

Bryt (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. członek ludu celtyckiego zamieszkującego Brytanię przed najazdem Anglów i Sasów; zob. też Brytowie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bryt	Brytowie
dopełniacz	Bryta	Brytów
celownik	Brytowi	Brytom
biernik	Bryta	Brytów
narzędnik	Brytem	Brytami
miejscownik	Brycie	Brytach
wołacz	Brycie	Brytowie
depr. M. i W. lm: (te) Bryty

przykłady:

(1.1) Tego roku Brytowie wysłali do Rzymu prośbę o pomoc przeciwko Piktom, ale nie dostali jej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) celt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Brytania ż

forma żeńska Brytka ż

przym. brytyjski, brytoński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) (Ancient/Celtic) Briton
• esperanto: (1.1) britono, brito
• niemiecki: (1.1) Briton m, Inselkelte m

źródła: