Abitur (język niemiecki) edytuj

wymowa:
lp IPA/ˌabiˈtuːɐ/ /ˌabiˈtuːʀə/ ?/i
?/i lm ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) eduk. matura, egzamin dojrzałości
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
(1.1) Klaus hat sein Abitur gerade so geschafft.Klaus ledwie (z trudem) zdał maturę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) AbiturfachAbiturfeierAbiturklasseAbiturnoteAbiturprüfungAbiturzeugnismündliches / schriftliches Abitur • durch das Abitur fallendas Abitur machen
synonimy:
(1.1) Reifeprüfung, skr. Abi, austr. szwajc. niem. Matura, przest. Abiturientenexamen, przest. Abiturientenprüfung
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Schulabschluss, Abschlussprüfung, Prüfung
hiponimy:
(1.1) Fachabitur, Notabitur, Vollabitur, Zentralabitur
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Abiturient m, Abiturientin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. abitus
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks: Niemiecki - Szkoła
źródła: