Podobna pisownia Podobna pisownia: קיין

קין (język hebrajski) edytuj

wymowa:
IPA/ˈka.jin/
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) bibl. Kain
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

קין (jidysz) edytuj

 
(1.1) קין
 
(1.2) קין
transliteracja:
YIVO: kin; polska: kin
transkrypcja:
(1.1-2) YIVO: kin; polska: kin
(1.3) YIVO: kayin; polska: kajin
(2.1) YIVO: kayin; polska: kajin
wymowa:
(1.1-2) IPA/kin/; IPA[kɪn]
(1.3) IPA/ˈkajin/; IPA[ˈkaɛ̯ɪn]
(2.1) IPA/ˈkajin/; IPA[ˈkaɛ̯ɪn]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. broda (część ciała), podbródek, szczęka
(1.2) podpałka, rozpałka, trzaska, drzazga, szczapa, szczapka
(1.3) złoczyńca, zbrodniarz, zabójca, morderca[1]

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(2.1) bibl. Kain[2]
odmiana:
(1.1) lp קין; lm קינען
(1.2) lp קין; blm
(1.3) lp קין; lm קינס
(2.1) lp קין; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.2) rzecz. קינעלע
związki frazeologiczne:
(1.1) קינבאַק ższczęka
(1.1) קינביין mszczęka[3]
etymologia:
(1.1) śwn. kin, por. niem. Kinn[4]
(1.2) śwn. kien, por. niem. Kien[5]
(1.3) od (2.1)
(2.1) hebr. קין (kajin)
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „קאיִן” w: Борис Вайнблат, Идиш-русский словарь, 2008, s. 586.
  2.   Yitskhok Niborski, Bernard Vaisbrot, Dictionnaire yiddish-français, Bibliothèque Medem, Paryż 2002, ISBN 2951137273, s. 553.
  3.   Hasło „קין” w: Борис Вайнблат, Идиш-русский словарь, 2008, s. 605.
  4.   Hasło „Kinn” w: Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
  5.   Hasło „Kien” w: Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.