учитель

учитель (język rosyjski)

transliteracja:

učitelʹ

wymowa:

IPA: /ʊˈʨitʲɪlʲ/ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nauczyciel

(1.2) pan / pani profesor (w szkole średniej)

(1.3) mistrz

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	учи́тель
dopełniacz	учи́теля
celownik	учи́телю
biernik	учи́теля
narzędnik	учи́телем
miejscownik	учи́теле

(1.1)

przypadek	liczba mnoga
mianownik	учителя́
dopełniacz	учителе́й
celownik	учителя́м
biernik	учителе́й
narzędnik	учителя́ми
miejscownik	учителя́х

(1.3)

przypadek	liczba mnoga
mianownik	учителя
dopełniacz	учителей
celownik	учителям
biernik	учителей
narzędnik	учителями
miejscownik	учителях

przykłady:

(1.1) Учитель польского языка поставил много хороших оценок выпускникам этого года. → Nauczyciel języka polskiego postawił absolwentom tego roku dużo dobrych stopni.

składnia:

учитель + D.

kolokacje:

(1.1) учитель английского языка / иностранного языка / польского языка / русского языка / математики • учитель танцев

synonimy:

(1.1-2) педагог, преподаватель

(1.3) наставник, ментор

antonimy:

(1.1) ученик, ученица

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ученик m

forma męska учительница ż

czas. учиться

przym. учёный

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) zobacz też: Indeks:Rosyjski - Zawody

uwagi:

źródła:

учитель (język ukraiński)

transliteracja:

učitelʹ

wymowa:

IPA: /u't͡ʃɪtɛlʲ/ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nauczyciel, instruktor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) вчитель, przest. навчитель

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. учення n, учіння n, ученість ż, учений m, ученик m, учень m, учениця ż, учеництво n, учнівство n, учительша ż, учительство n, учителювання n, училище n

forma żeńska учителька ż

czas. учити ndk., учитися ndk., учителювати ndk.

przym. учений, учнівський, учителів, учительчин, учительський, учительний, училищний

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: