служниця (język ukraiński) edytuj

 
служниця (1.1)
transliteracja:
služnicâ
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) służąca
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. слуга m ż, слугиня m ż, слугівниця ż, слугування n, служіння n, служака m, служанка ż, служаночка ż, служба ż, службонька ż, службист m, службовець m, службовка ż, служебка ż, служебник m, служебниця ż, служитель m, служителька ż, служник m, служка m ż
czas. слугувати ndk., служити ndk., служитися ndk.
przym. службовий, служивий, служилий
przysł. службово
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: