прыкмета

прыкмета (język białoruski) edytuj

transliteracja:: prykmeta

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha^[1], znak, oznaka^[2]

(1.2) znak, wróżba^[2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) рыса

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. прыкметнасць ż; przym. прыкметны, прыкметлівы; przysł. прыкметна

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Hasło „cecha” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 50.
↑ ^2,0 ^2,1 Hasło „прыкмета” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 236.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=прыкмета&oldid=8035066”