карэктар (język białoruski) edytuj

transliteracja:
karèktar
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) korektor (pracownik sprawdzający i korygujący teksty)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. карэктура ż, карэкціроўка ż, карэкціраванне n
czas. карэкціраваць ndk.
przym. карэктарскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. corrector[1]
uwagi:
źródła: