доказать

доказать (język rosyjski)

transliteracja:

dokazatʹ

wymowa:

IPA: [dəkɐˈzatʲ], ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. доказывать)

(1.1) udowodnić

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1 os.	2 os.	3 os.	1 os.	2 os.	3 os.
bezokolicznik		доказа́ть
czas przyszły prosty		докажу́	дока́жешь	дока́жет	дока́жем	дока́жете	дока́жут
czas przeszły	m	доказа́л			доказа́ли
	ż	доказа́ла
	n	—		доказа́ло
tryb rozkazujący		пусть докажу́	докажи́	пусть дока́жет	давай(те) дока́жем	докажи́те	пусть дока́жут
pozostałe formy imiesłów przymiotnikowy czynny czasu przeszłego доказа́вший imiesłów przymiotnikowy bierny czasu przeszłego дока́занный imiesłów przysłówkowy uprzedni доказа́в, доказа́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. доказательство n, доказуемость ż

przym. доказуемый

czas. доказывать ndk., доказываться ndk., отказать dk., отказаться dk., выказать dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: