воротник

воротник (język rosyjski)

воротник (1.1)

transliteracja:

vorotnik

wymowa:

[vərʌˈtnʲik] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kołnierz

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	воротни́к	воротники́
dopełniacz	воротника́	воротнико́в
celownik	воротнику́	воротника́м
biernik	воротни́к	воротники́
narzędnik	воротнико́м	воротника́ми
miejscownik	воротнике́	воротника́х

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ворот

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. воротничок m

przym. воротниковый

związki frazeologiczne:

заливать за воротник / закладывать за воротник → nie wylewać za kołnierz

etymologia:

uwagi:

źródła: