брань
брань (język cerkiewnosłowiański) edytuj
- transliteracja:
- branʹ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Stanisław Strach, Krótka gramatyka języka cerkiewnosłowiańskiego, Bratczyk, Hajnówka 1999, ISBN 83-910025-4-3, s. 116.
брань (język rosyjski) edytuj
 |
To hasło wymaga dopracowania Należy w nim poprawić: brakujące znaczenie: wzorzysta tkań (z deseniem) Wszystkie hasła muszą używać odpowiedniego szablonu i być napisane w uporządkowany i zrozumiały sposób. |
- transliteracja:
- branʹ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
брань (język staro-cerkiewno-słowiański) edytuj
- transliteracja:
- branĭ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1) deklinacja IV (i-tematyczna)
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga mianownik брань брани брани dopełniacz брани бранию брании celownik брани браньма браньмъ, бранемъ biernik брань брани брани narzędnik браниѭ браньма браньми miejscownik брани бранию браньхъ, бранехъ wołacz брани брани брани
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- odziedziczone z prasł. *bornь, z prabałtosł. *barˀnís
- por. pol. broń, czes. braň, ros. бо́ронь, litew. bar̃nis
- uwagi:
- źródła:
