агнѧ

агнѧ (język staro-cerkiewno-słowiański)

transliteracja:

agnę

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jagnię

odmiana:

(1.1) deklinacja V (ęt-tematyczna)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba podwójna	liczba mnoga
mianownik	агнѧ	агнѧтѣ	агнѧта
dopełniacz	агнѧте	агнѧтоу	агнѧтъ
celownik	агнѧти	агнѧтьма	агнѧтемъ
biernik	агнѧ	агнѧтѣ	агнѧта
narzędnik	агнѧтемь	агнѧтьма	агнѧтꙑ
miejscownik	агнѧте, агнѧти	агнѧтоу	агнѧтехъ
wołacz	агнѧ	агнѧтѣ	агнѧта

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) агньць

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

odziedziczone z prasł. *agnę

por. pol. jagnię, st.czes. jěhně, słń. jágnje

uwagi:

źródła: