τέλειος

τέλειος (język nowogrecki)

transliteracja:

téleios

wymowa:

IPA: [ˈte.li.os]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) doskonały, perfekcyjny, nienaganny

(1.2) kompletny, zupełny, całkowity, absolutny

(1.3) wspaniały, bajeczny

odmiana:

(1) P6

przykłady:

(1.1) Αυτός ο μάστορας είναι τέλειος στη δουλειά του. → Ten murarz jest nienaganny w swojej pracy.

składnia:

kolokacje:

(1.2) τέλειο σκοτάδι → doskonała ciemność • τέλεια καύση → spalanie zupełne • τέλεια διαίρεση → dzielenie bez reszty

synonimy:

(1.1) βέλτιστος, άριστος, κάλλιστος, υποδειγματικός, ιδανικός, ιδεώδης

(1.2) άρτιος, ολοκληρωτικός, απόλυτος, πλέριος

(1.3) υπέροχος, θαυμάσιος

antonimy:

(1.1) χείριστος, κάκιστος, οικτρός

(1.2) ατελής

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. τελεία ż, τέλος n, τέλειο n, τελειότητα ż

przysł. τέλεια, τελείως

czas. τελειοποιώ, τελειοποιούμαι

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. τέλειος

uwagi:

źródła: