σφενδονήτης

σφενδονήτης (język nowogrecki)

edytuj
 
σφενδονήτης (1.1)
transliteracja:
wymowa:
IPA[sfen.ðo.ˈni.tis]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) staroż. procarz
odmiana:
(1.1) M10
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) οπλίτης
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. σφενδόνη ż, σφεντόνα ż, σφεντονιά ż, σφεντόνισμα n
czas. σφεντονίζω
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. σφενδονήτης
uwagi:
źródła:

σφενδονήτης (język starogrecki)

edytuj
 
σφενδονήτης (1.1)
transliteracja:
sphendonḗtēs
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) staroż. procarz[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. σφενδόνη ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Abramowiczówna, Włodzimierz Appel, Słownik polsko-starogrecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2023, ISBN 978-83-231-5079-4, s. 370.