πρόκληση (język nowogrecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpro.kli.si]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wyzwanie, prowokacja
(1.2) sprowokowanie, wywołanie
odmiana:
(1) F33
przykłady:
(1.1) Η κλιματική κρίση είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την ανθρωπότητα.Kryzys klimatyczny jest największym wyzwaniem dla ludzkości.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) πειρασμός
(1.2) προξένηση, δημιουργία
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. προκλητικότητα ż
przym. προκλητικός
przysł. προκλητικά
czas. προκαλώ, προκαλούμαι
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. πρόκλησις
uwagi:
źródła: