οδοντογιατρός

οδοντογιατρός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [o.ðon.do.ja.ˈtros]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dentysta, stomatolog

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) dentystka, (kobieta) stomatolog

odmiana:

(1) M17

(2) F34

przykłady:

(1.1) Πήγα στον οδοντογιατρό γιατί δε βαστώ πια, τόσο πονούν τα δόντια μου. → Poszedłem/Poszłam do dentysty, bo już nie wytrzymuję, tak mnie bolą zęby.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) οδοντίατρος

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. οδοντιατρικός

rzecz. οδοντιατρείο, οδοντιατρική

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. οδοντο- + γιατρός

uwagi:

forma równoważna: οδοντίατρος

źródła: