κοτόπουλο

κοτόπουλο (język nowogrecki)

κοτόπουλο (1.1)

κοτόπουλο (1.2)

κοτόπουλο (1.3)

wymowa:

IPA: [ko.'to.pu.lo]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zool. kurczak (młoda kura)

(1.2) spoż. kurczę, kurczak (mięso)

(1.3) kulin. kurczę, kurczak (danie)

odmiana:

(1) N41: lp M. κοτόπουλο, D. κοτόπουλου, B. κοτόπουλο, W. κοτόπουλο; lm M. κοτόπουλα, D. κοτόπουλων, B. κοτόπουλα, W. κοτόπουλα

przykłady:

(1.2) Για μεσημεριανό, θα πάρω δύο στήθη κοτόπουλου. → Na obiad wezmę dwie piersi kurczaka.

(1.3) Ξέρεις καμιά συνταγή για κοτόπουλο; → Czy znasz jakiś przepis na kurczaka?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ορνίθιο

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. κοτοπουλίλα ż

zdrobn. κοτοπουλάκι n

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. κότα + -όπουλο < łac. pullus

uwagi:

źródła: