κλέφτης
κλέφτης (język nowogrecki) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˈkleftis]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- (1.1) Η πόρνη δεν ασκεί το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου, γιατί αυτό το επάγγελμα το ασκεί ο κλέφτης. → Prostytuka nie uprawia nastarszego zawodu świata, bo uprawia go złodziej.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. κλέβω
- przym. κλέφτικος, κλεφτός
- rzecz. κλέφτρα ż, κλεφτουριά ż, κλεφτρόνι n
- przysł. κλέφτικα, κλεφτά
- form. słow. κλεφτο-, κλεφτό-, κλεφτ-
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: