θάνατος (język nowogrecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈθa.na.tos]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) śmierć
odmiana:
(1.1) M19
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) καταδίκη εις θάνατονkara śmierciκλινικός θάνατοςśmierć kliniczna
synonimy:
antonimy:
(1.1) ζωή, γέννηση
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. θανατώνω, θανατώνομαι
przym. θανάσιμος, θανατερός, θανατικός, θανατηφόρος
rzecz. θανατάς m, θανάτωση ż, θανατικό n, θανατοποινίτης m, θανατοποινίτισσα ż
związki frazeologiczne:
λευκός θάνατοςbiała śmierć
etymologia:
gr. θάνατος
uwagi:
źródła:

θάνατος (język starogrecki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) śmierć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: