εκπαραθύρωση

εκπαραθύρωση (język nowogrecki)

εκπαραθύρωση (1.1)

wymowa:

IPA: [ek.pa.ra.'θi.ro.si]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) defenestracja

(1.2) przen. usunięcie, wyrzucenie, wydalenie (kogoś ze stanowiska, z pozycji)

odmiana:

(1) F33: lp D. εκπαραθύρωση lub εκπαραθυρώσεως; lm εκπαραθυρώσεις, D. εκπαραθυρώσεων

przykłady:

(1.2) Μετά την εκπαραθύρωση του προπονητή, η ομάδα μας έχασε τον τελευταίο αγώνα με 3:0. → Po wyrzuceniu trenera, nasza drużyna przegrała ostatni mecz wynikiem 3:0.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) εκδίωξη, αποπομπή

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. εκπαραθυρώνω

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. εκ- + παράθυρο < tłumaczenie franc. défenestration

uwagi:

źródła: