Podobna pisownia Podobna pisownia: lotr

łotr (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[wɔtr̥], AS[u̯otr̦], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pejor. ktoś popełniający czyny haniebne, niegodziwe[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W końcu dorwali tego łotra i powiesili.
(1.1) Razem z Chrystusem ukrzyżowano dwóch łotrów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Dobry Łotr • skończony / zwykły łotr • okazać się łotrem
synonimy:
(1.1) nikczemnik, niegodziwiec, łajdak, przestępca, szelma, nicpoń, złoczyńca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łotrostwo n, łotrowanie n
zdrobn. łotrzyk mos
forma żeńska łotrzyca ż
czas. łotrować ndk.
przym. łotrowski, łotrzykowski
przysł. łotrowsko
związki frazeologiczne:
kto z łotry przestawa, łotrem także bywa (sic!)długo ten pokuka, kto łotra oszukabardzo się trudno ustrzec łotra domowegolepiej być głupim niż łotremw wielkim mieście za dwóch dobrych – łotrów dwieściedobry łotr
etymologia:
(1.1) niem. Lotternicpoń[2][3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „łotr” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 137.