čistota
čistota (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) czystość
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik čistota čistoty dopełniacz čistoty čistot celownik čistotě čistotám biernik čistotu čistoty wołacz čistoto čistoty miejscownik čistotě čistotách narzędnik čistotou čistotami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
čistota (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) czystość – stan czegoś, bez brudu, plam, kurzu itd.[1]
- (1.2) czystość – stan tego, co nie zawiera obcych elementów[1]
- (1.3) czystość – bycie moralnie czystym, nienagannym[1]
- (1.4) rel. czystość – wstrzymywanie się od kontaktów seksualnych[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik čistota čistoty dopełniacz čistoty čistôt celownik čistote čistotám biernik čistotu čistoty miejscownik čistote čistotách narzędnik čistotou čistotami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) pravosť, rýdzosť
- (1.3) počestnosť, mravnosť, bezúhonnosť
- antonimy:
- (1.1) špina
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. čistiť ndk., očistiť dk., vyčistiť dk., čistievať ndk.
- przym. čistý
- przysł. čisto
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „čistota” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.