čårnï

čårnï (język słowiński)

čǻrnï (1.1)

wymowa:

čǻrnï

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) czarny

odmiana:

(1.1) 1. os. lp ż čǻrnå

(1.1) 1. os. lp n čǻrnė

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) bjǻu̯lï

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ča̋rnɵkřḯžnĭḱ m, čãrńĭckӑ ż, čǻrnɵsc m, čãrnӗχ m, čãrńĭznӑ ż, čӑrnãškӑ ż, čãrńicĕlkӑ ż, čãrńĭḱ m, čӑrnãχӑ ż, čãrńicėl m, čǻrnï bȯ́u̯g m

czas. čãrńĭc ndk., čӑrńǻu̯c ndk.

przym. čӑrnavï, čӑrnĩnћï, čӑrnʉ̇́šћï, čӑrnãčћï, čӑrnʉ̀ɵ̯vï, čӑrńė, čӑrnãχnï, čӑrnʉ̇̂šï

przysł. čãrnavjä, čãrnʉ̇šɵ, čãrnӗχńä, čãrnɵvɵ, čãrnӗčkɵ, čǻrnɵ, čãrnʉ̇škɵ, čãrnӗχnɵ

tem. słow. ča̋rnɵ-

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *čьrnъ

uwagi:

źródła: