procarz

procarz (język polski)

procarz (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) staroż. wojsk. żołnierz uzbrojony w procę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	procarz	procarze
dopełniacz	procarza	procarzy / rzad. procarzów
celownik	procarzowi	procarzom
biernik	procarza	procarzy / rzad. procarzów
narzędnik	procarzem	procarzami
miejscownik	procarzu	procarzach
wołacz	procarzu	procarze

przykłady:

(1.1) Konnica podzieliła się na dwie części, procarze i łucznicy szli przed wojskiem, a w pierwszym szeregu byli sami najbardziej waleczni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. proca ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. proca + -arz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) slinger
• francuski: (1.1) frondeur m
• łaciński: (1.1) funditor m
• niemiecki: (1.1) Schleuderer m
• starogrecki: (1.1) σφενδονήτης m
• włoski: (1.1) fromboliere m

źródła: