Wikisłownik

păianjen

păianjen (język rumuński) edytuj

 
păianjen (1.1)
wymowa:
IPA: [pəˈjanʒen]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. pająk[1]
odmiana:
(1.1) lp păianjen, păianjenul, păianjenului, păianjenule; lm păianjeni, păianjenii, păianjenilor, păianjenilor
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. păienjeniș n
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. паѭчина → pajęczyna, por. bułg. паяжина[2][3]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984, ISBN 83-214-0310-7.
  2. ↑   Hasło „păianjen” w: Dexonline – Dicționare ale limbii române.
  3. ↑   Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 202.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=păianjen&oldid=8298131”